In september 2001 ontmoet ik een stiertje van drie maanden oud.
Boebie is een ‘dikbil’ . Kijk maar eens naar die mooie ronde billekes 🙂
.
Door Boebie ontdek ik dat een stier heel anders is dan wat ik over stieren heb gehoord en gelezen. Boebie blijkt volledig betrouwbaar, vriendelijk, zachtaardig, communicatief en geïnteresseerd in contact met de mens.
Ik word stapelverliefd op dit heel erg lieve wezen dat in een stierenlijf zit.
Gelukkig kan ik Boebie na 2 jaar kopen en wordt hij niet geslacht … brrrr ik moet er niet aan dénken!
.
Door Boebie, kom ik in contact met andere stieren die op de boerderij leven.
De eerste volwassen stier die ik ontmoet, maakt diepe indruk op mij: hij is majestueus, onbeschrijflijk zachtaardig en zó wijs dat ik bij hem voor het eerst besef dat wij gróótse wezens doden; wezens met een bewustzijn, met gevoelens en emoties en met een enorme onvoorwaardelijke liefde!
.
Sinds 2001 heb ik tien stieren leren kennen. Zo groot als zij zijn qua uiterlijk, zo groot is ook hun hart. Zo groot als hun kracht is, zo groot is ook hun liefde.
Van de tien stieren en drie koeien die ik heb kunnen vrijkopen van de slacht, hebben er drie stieren bij iemand anders een fijn leven gehad. Zeven stieren heb ik gedurende 22 jaar, tot aan hun natuurlijke dood, écht leren kennen: ik heb met hen kunnen praten, heb hen kunnen knuffelen en verzorgen.
Honderden mensen zijn bij mijn zeven stieren en drie koeien geweest tijdens het doorlopen van de cursus Communiceren met dieren of tijdens een workshop: zowel dieren als mensen hebben enorm genoten van dit wederzijds contact.
Joris wordt uitgebreid geknuffeld.